Στη σύγχρονη εποχή, όχι μόνο είναι προσωπική ανάγκη όλων να εργάζονται, αλλά πολλές φορές είναι και αναγκαίο για μία οικογένεια να δουλεύουν και οι δύο γονείς, κάποιοι κάνοντας ακόμα και δύο δουλειές ταυτόχρονα προκειμένου να συντηρήσουν την οικογένειά τους.
Μέσα σε αυτή την έντονη και, με γρήγορους ρυθμούς καθημερινότητα οι γονείς αναγκάζονται να αναλάβουν πολλαπλούς ρόλους. Κάθε γυναίκα είναι σύζυγος, μητέρα, ερωμένη, νοικοκυρά, ακόμα και δασκάλα. Το ίδιο ισχύει και για κάθε πατέρα που προσπαθεί να αντεπεξέλθει σε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Όπως είναι φυσικό, όταν κάποιος καλείται να συνδυάσει τόσους διαφορετικούς ρόλους είναι επόμενο να μην τα καταφέρνει σε όλους το ίδιο καλά και να αδυνατεί να είναι τόσο «καλός γονιός» όσο θα ήθελε να είναι ή θα πίστευε ότι θα είναι. Αυτή η σκέψη προκαλεί ενοχές σε πόλους γονείς, οι οποίοι απογοητεύονται.
Η ενοχή είναι ένα δυνατό συναίσθημα. Μπορεί να έρχεται και να φεύγει ή να υπάρχει μόνιμα. Μία μητέρα μπορεί να νιώθει ενοχή που δεν βλέπει το παιδί της όσο θα ήθελε επειδή δουλεύει πολλές ώρες, επειδή δεν μπορεί να του αφιερώσει χρόνο για να το βοηθήσει με τα μαθήματά του ή επειδή δεν παίζουν μαζί. Αυτές οι σκέψεις ταλανίζουν ειδικότερα τις εργαζόμενες μητέρες που λόγω των υποχρεώσεων του νοικοκυριού και της εργασίας τους έχουν αρκετά μειωμένο χρόνο.
Η ενοχή είναι αναμφισβήτητα δείγμα αγάπης και προκύπτει από το άγχος του γονιού να προσφέρει ό,τι καλύτερο στο παιδί του. Εάν αυτή υπάρχει σε φυσιολογικά επίπεδα αποτελεί κινητήριο δύναμη ώστε να προσπαθούν οι γονείς να βελτιώνονται και να μεγαλώσουν ένα ευτυχισμένο παιδί ή ακόμα και προειδοποιητικό σημάδι που χτυπάει το καμπανάκι στους γονείς ότι κάτι δε πάει καλά και πρέπει να επανεξετάσουν μία κατάσταση. Πολλές φορές, όμως η ενοχή «τρώει» τους γονείς και τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις που δεν ωφελούν το παιδί.
Η ενοχή κακός σύμβουλος
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς προσπαθούν να καλύψουν την ενοχή που νιώθουν με άλλους τρόπους. Στην προσπάθειά τους να σταματήσουν να κάνουν σκέψεις όπως «δεν είμαι καλός γονιός», «δεν με αγαπάει το παιδί μου» ή «δεν δείχνω στο παιδί μου πόσο το αγαπάω» υιοθετούν αντισταθμιστικές συνήθειες και πράξεις αγάπης που έχουν σκοπό να αναπληρώσουν το συναίσθημα της αναξιότητας και του φόβου που δημιουργεί η ενοχή. Για παράδειγμα μία μητέρα που δεν βλέπει όσο συχνά θα ήθελε το παιδί της, λόγω φόρτου εργασίας, ή ένας πατέρας που δεν καταφέρνει να πηγαίνει στους αγώνες ποδοσφαίρου του γιου του, μπορεί να προσπαθήσει να αντικαταστήσει την παρουσία του με υλικά αγαθά, όπως δώρα, ή δίνοντας στο παιδί απεριόριστη ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει.
Αυτές οι κινήσεις, που γίνονται στην προσπάθεια του γονιού να δείξει την αγάπη του δίνουν το λάθος μήνυμα στα παιδιά. Άλλωστε, τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από δώρα ή ελευθερία να κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά γονείς που πιστεύουν στον εαυτό τους και αγαπούν τα παιδιά τους θέτοντας ξεκάθαρα όρια. Επιπλέον, ένας γονέας με έντονο αίσθημα ενοχής, μπορεί να προκαλέσει ανάλογα συναισθήματα στο παιδί του.
Τι πρέπει να κάνεις ένας γονιός
Το σημαντικότερο που πρέπει να θυμάται κάποιος είναι ότι η έννοια «τέλειοι γονείς» δεν υπάρχει και δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό να προσπαθείτε να είστε καλοί σε όλα. Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από έναν τέλειο γονέα, αλλά από κάποιον που θα γίνει για αυτά πρότυπο, θα είναι κοντά τους και θα τους δείχνει αγάπη. Εάν νιώθετε ότι έχετε επωμιστεί το βάρος πολλών υποχρεώσεων, προσπαθήστε να κάνετε μία ιεράρχηση και να δώσετε έμφαση σε αυτό που θεωρείτε εσείς πιο σημαντικό. Για παράδειγμα, εάν έχετε μόνο μία ώρα την ημέρα που μπορείτε να περάσετε με το παιδί σας, προσπαθήστε να είναι ποιοτικός χρόνος με παιχνίδι, δημιουργικότητα και ψυχαγωγία και όχι διάβασμα μαθημάτων, κάτω από το άγχος και την πίεση του χρόνο. Για το διάβασμα, άλλωστε, υπάρχει και «Η Φιλοσοφία μας»!
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα παιδιά είναι ευτυχισμένα όταν είναι και οι γονείς τους ευτυχισμένοι, οπότε σταματήστε να αναζητάτε την τελειότητα και στοχεύστε στην βελτίωση της καθημερινότητάς σας και του τρόπου ζωής σας. Σε περίπτωση που νιώθετε έντονα συναισθήματα ενοχής, τα οποία σας κάνουν να νιώθετε δυσάρεστα και διαταράσσουν τη συναισθηματική σας ισορροπία, καλό θα ήταν να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού, ο οποίος και θα μπορέσει να σας συμβουλεύσει.
